Późny obiad w Giovanni Rubino

8:30 rano. Moja komórka sygnalizuje, że dostałam smsa. "Hej może dziś wspólny obiad na mieście? Daj znać. Pozdrawiam". Tak... z pewnością to przemyślę, ale nie wcześniej niż za jakieś 2 godziny, kiedy się obudzę. Póki co z boczku na plecki i idę dalej spać. Później, kiedy już byłam odpowiednio wyspana, po porannej porcji Nespresso i bardziej optymistycznie nastawiona do świata, stwierdziłam, że bardzo chętnie skorzystam z zaproszenia i wyjdę gdzieś z domu.

Dopopomeriggio all'italiano

Czasem mam takie dni, kiedy kompletnie nie chce mi się gotować, mimo że bardzo to lubię. Mam wtedy dwie opcje, albo pojechać na obiad do mamy, albo wyjść do restauracji. Najczęściej wybieram tą drugą możliwość.